2.Deneyimsel Öğrenme
Deneyimsel öğrenme, bireylerin yaşadıkları deneyimler yoluyla bilgi ve beceri kazandığı bir öğrenme yaklaşımını ifade eder. Bu tür öğrenme, teorik bilgilerin ötesine geçerek, gerçek yaşantılar, denemeler, hatalar ve başarılar aracılığıyla kazanılan pratik deneyimleri içerir. Deneyimsel öğrenme, bireylerin bağlamı ve deneyimi kişisel olarak yaşayarak anlamalarını ve öğrenmelerini sağlar.
Deneyimsel öğrenme dört temel adımı içerir:
-Deneyim Yaşama (Tecrübe Etme): Bu aşamada birey, gerçek bir deneyim yaşar. Bu deneyim, yeni bir beceriyi öğrenme, bir sorunu çözme, bir aktiviteyi gerçekleştirme veya bir durumu yaşama gibi farklı şekillerde olabilir.
-Deneyimi İnceleme (Gözlemleme): Deneyim yaşandıktan sonra birey, deneyimi objektif bir şekilde gözlemleyerek anlamaya çalışır. Bu aşamada nelerin iyi gittiği, nelerin hatalı olduğu ve ne tür sonuçlar elde edildiği analiz edilir.
-Düşünme ve Anlama (Yorumlama): Gözlemleme aşamasının ardından birey deneyimi kendi bakış açısıyla yorumlar. Deneyimin neden-sonuç ilişkilerini anlamaya çalışır, bu deneyimi daha geniş bir bağlama oturtmaya çalışır.
-Sonuç Çıkarma ve Uygulama (Deneyime Dayalı Öğrenme): Deneyim yaşama, inceleme ve yorumlama aşamalarının sonunda birey elde ettiği bilgileri kullanarak gelecekteki benzer durumları ele alır. Bu aşamada kazanılan bilgileri uygulayarak daha etkili sonuçlar elde etme çabası gösterilir.
Deneyimsel öğrenme, teorik bilgiyle desteklendiğinde en etkili şekilde gerçekleşir. Bu öğrenme türü, hataların yapılmasını, denemelerin başarısızlıkla sonuçlanmasını içerdiği için kişisel büyüme ve gelişme için önemlidir. Aynı zamanda, öğrenilen bilgilerin gerçek dünya uygulamalarına dönüştürülmesini kolaylaştırır ve insanların deneyimleriyle öğrenmelerini destekler.